به گزارش شهرآرانیوز؛ در واپسین روزهای ماه ذیالقعده، شیعه داغدار دردانه امام رئوف (ع) است؛ امامجواد (ع)، جوانی که وجود مقدسش به امامت استمرار بخشید و بابرکتترین مولود شیعه نام گرفت. بهمناسبت فرارسیدن سالروز شهادت ایشان با آیتا... سیدجعفر سیدان، استاد برجسته حوزه علمیه خراسان، درباره جلوههایی مادی و معنوی از آن حیات بابرکت گفتوگو کردهایم.
آقا جوادالائمه (ع) درمیان اهلبیت (ع) به بابرکتترین مولود شیعه شهرت دارند؛ علت این مهم آن است که حضرت علیبنموسیالرضا (ع) تا سنین بالا صاحب فرزند نشده بودند و همین سبب شده بود که منافقان و منکران و شبههافکنان، دستبهکار شوند و بگویند دیگر فرزندی برای امامرضا (ع) نخواهد بود و طومار امامت درهم پیچیده خواهد شد و این شجره طیبه دیگر بالوپر نخواهد گرفت و از امام هشتم شیعیان، فرزندی برجای نخواهد ماند که سکان امامت را در دست بگیرد و امت را هدایت کند. ولادت حضرت جوادالائمه (ع) همه آن سخنان لغو و ادعاهای معترضان را باطل کرد و بر افکار پوچ و انحرافی منافقان، خط بطلان کشید. این برکت وجودی در زمان و مکان منحصر نمانده، بلکه همه تاریخ را مرهون و وامدار خود کرده است.
امام جواد (ع) باوجود سن کم و شرایط سخت سیاسی که در آن به امامت رسیدند، پرچم روشنگری و تبیین برافراشتند و همچون چراغی پرفروغ راهنمای امت در ظلمت و تاریکیها شدند. بنا بر تصریح خود حضرت، ایشان به باطن افراد آگاهی داشتند و میدانستند که عاقبت آنها به کجا ختم میشود، اما گاه بنا بر اقتضا سکوت میکردند و در مواقعی که ضرورت داشت، سخن میگفتند و اجازه نمیدادند حقایق بر امت پوشیده بماند. کرامات بیشماری از ایشان ثبت و نقل شده است که عظمت شأن حضرت را بیش از پیش آشکار میکند و به تبعیت از سیره و راه و منش آن امام همام ضرورت میبخشد.
اراده خدای متعال بر آن بوده است که در هریک از ائمه معصوم (ع) یکی از ارزشها و فضایل اخلاقی بیش از دیگران بروز و جلوه داشته باشد و ما آنها را بدان صفات و فضایل بشناسیم؛ برای مثال حضرت علیبنموسی (ع) به وصف رضا و خشنودی از خدا شهره هستند و نهمین امام شیعه را به جود و سخا میشناسیم و نهفقط شیعه بلکه غیرشیعیان هم ایشان را به نام «جواد» میخوانند و میشناسند و به این وصف از اوصاف حضرتش، بیشتر متوسل میشوند. همین وصف و شهرت هم باعث شده است که ما در مشکلات و مسائل مالی، بیشتر به آقا جوادالائمه (ع) متوسل شویم و از ایشان گرهگشاییهای مادی را درخواست کنیم.
برکات وجودی امامجواد (ع) به اینجا ختم نمیشود؛ بهویژه آنکه حضرت، نخستین امامی نیز هستند که در سنین کودکی به امامت رسیدند و تا پیش از ایشان سابقه نداشت معصومی در آن سنوسال عهدهدار امر امامت شود. باید توجه داشت این رسیدن به امامت در کودکی هم مسئلهای دور از ذهن و خارج از برنامه و سنت الهی نبود؛ چنانکه حضرت جوادالائمه (ع) در پاسخ شخصی که با تعجب به ایشان مینگریست، به آیه ۱۲ سوره مریم (س) اشاره کردند که میفرماید: «وَآتَیْنَاهُ الْحُکْمَ صَبِیًّا»؛ یعنی به حضرت یحیی (ع) حکمت داده شد، درحالیکه کودک بود.
حضرت جوادالائمه (ع) با علم و درایت خود ثابت کردند که امر امامت به سنوسال و کودکی و بزرگسالی نیست. این برکت در بستر دین جریان دارد و ادعاها و شبهات منحرفان و مغرضان را باطل میکند و آثار آن برای دین شامل حال ما هم میشود و امروز هم ما را بهرهمند میسازد.
سیره کلامی و عملی امامجواد (ع) که ایشان را به امام جوان هم میشناسیم، برای هر عصر و زمانهای حرف و سخن دارد؛ ازجمله بیانات ایشان که در قالب احادیث برای ما به یادگار مانده است و سرشار از آموزه و درس است؛ برای مثال امامجواد (ع) در حدیثی شریف میفرمایند: «هرکه دوستی خوب (راستگو، عادل و نیکوکار) برای خود برگزیند، خانه بهشت خود را تأمین کرده است». این بیان حضرت یعنی دوستی با خوبان، خانه بهشت آدمی را تضمین میکند و اهمیت انتخاب دوست و همنشین و رفیق و نقش آن در سعادت آدمی را نشان میدهد و عمل به همین یک آموزه، میتواند دنیا و آخرت نسل جوان ما را آباد کند.